De sepultura Imperatoris Grand Can, et creatione successoris.

Imperator Grand Can postquam eius cognita fuerit defunctio defertur mox à
paucis viris in parco palatij, ad præuisum locum vbi debeat sepeliri. Et
nudato prius toto illo loco à graminibus cum cespite figitur ibi tentorium,
in quo velut in solio regali de ligno corpus defuncti residens collocatur,
paraturque mensa plena coram eo cibarijs præciosis, et potu de lacte
iumentorum. Instabulatur ibi et equa cum suo pullo, sed et ipse albus,
nobilitèr phaleratus, et onustatus certo pondere auri et argenti. Et est
totum Tentorij pauimentum de mundo stramine stratum.

Tuncque effodiunt in circuitu fossam latam valdè, et profundam vt totum
tentorium cum omnibus contentis descendat in illam. Eoque facto ita
equalitèr terram planificantes adoperiunt graminibus, vt in omni tempore
locus sepulturæ non valeat apparere. Et quoniam ignorantiæ nubilo turpiter
excæcati putant in alio seculo homines delectationibus frui, dicunt quòd
tentorium erit ei pro hospitio, cibi ad edendum, lac ad potandum, equus ad
equitandum, aurum et argentum ad respiciendum, sed et equa lac sempèr
præstabit, et pullos equinos successiue generabit.

Post has itaque Imperatoris defuncti miseras exequias, nullus omnino
audebit de ipso loqui coram vxoribus et filijs, et propinquis, sed nec
nominare, quia per hoc putarent derogari paci, et quieti illius, qua non
dubitant eum dominari, in maiori satis gloria Paradisi quam hic stetit.

Igitur Imperatore Grand Can sepulto obliuioni tradito, conueniunt quàm citò
nobiles de septem tribubus prouinciæ Cathay, et cui Imperium ex
propinquitate competit, dicunt sic.